Sinds wij flexplekken hebben en geen privéplekken
meer, wordt er druk overleg gepleegd in de gangen. Dat zijn bij ons geen
wandelgangen, al zijn ze daar lang genoeg voor. Het zijn eerder zitgangen, of misschien
beter geformuleerd: hangplekken voor docenten. De een overlegt daar met een collega-docent,
de ander met haar AiO. Weer anderen proberen daar studentdossiers te bespreken
onder de vraag: mag deze student wel/niet worden toegelaten tot de master?
Als je zo een aantal keren op een dag die
gang afwandelt, langs de hangplekken, kom je zo heel wat te weten. Al is het
maar wat kennis over jezelf. Nieuwsgierigheid doet mij afvragen: wat bespreekt een
docent vanuit Praktische Theologie met een docent vanuit Systematische
Theologie? (“Waarom vraag ik me dit af: is er dan werkelijk geen verband tussen
PT en ST?”) Waarom spreekt die ene hoogleraar vandaag allerlei mensen van
verschillend pluimage? (“Heeft die hoogleraar niet een kantoortje kunnen huren?
Was hij/zij daarvoor te laat?”) Wie zijn die twee mensen die op dit moment hier
rondhangen en waarom ken ik ze geen van beiden? (“Ligt dat aan hen of aan mij?”)
Zelf zittend en vergaderend op zo’n
hangplek ben je vaak zo druk in gesprek dat je helemaal niet doorhebt dat
sommige mensen een paar keer langskomen: een (paar) keer voor de koffie, een keer
voor college en dan weer terug, een keer voor het toilet, een keer om iemand op
te zoeken. Je hebt dus ook niet door of zo’n wandelganggebruiker iets oppikt
van de gesprekken. Laat staan of zo iemand z’n best doet om z’n
nieuwsgierigheid te bevredigen en werkelijk probeert iets te verstaan van deze
overlegjes.
Zouden er mensen zijn die extra vaak
koffie gaan halen om zo iets nieuws te horen? Uit pure verveling (de hele dag
op zo’n flexplek in een kale kamer naar een beeldscherm staren is ook niet
alles) of uit brandende nieuwsgierigheid (wat gebeurt er nu weer en wat voor
mastervariant wordt er nu weer uitgebroed voor volgend jaar)? Dergelijke
afluisterpraktijken werken natuurlijk lang zo effectief niet als de NSA of de
telefoontaps van de AIVD, maar het kan toch in ieder geval de tijd doden van
verveelde collega’s en het is een stuk gezonder dan telefoontjes afluisteren of
e-mailtjes van anderen lezen. Je beweegt nog eens wat in zo’n wandelgang.
Ai, nu ik op het idee gekomen ben dat je
de wandelgangen kunt gebruiken om de hangplekken af te luisteren, moet ik toch eens
beter opletten tijdens overlegjes of er niet mensen verdacht vaak langskomen. Het
kan natuurlijk gaan om dorstige zielen op weg naar koffieautomaat of wc, maar
je weet maar nooit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten