Flexibele dwarsverbanden

Na de invoering van het nieuwe werken zie ik allerlei nieuwe dwarsverbanden ontstaan, meestal rondom lunches. Zo hebben wij de actie ‘broodje ICT’ om rondom allerlei e-problemen een lunch te organiseren en je te laten voorlichten door een medewerker. En je kunt natuurlijk allerlei vragen stellen waarmee je allang liep, maar die je niet de moeite waard vond om daarvoor apart naar de afdeling ICT te lopen. Met dit initiatief is een gelegenheid geschapen om mensen te ontmoeten in een ontspannen uurtje die je anders niet snel zou treffen. En zo stap je later waarschijnlijk wat sneller op elkaar af, als je ergens mee zit. Je kent elkaar tenslotte een klein beetje beter.

Gisteren was er ook zo’n nieuwe actie: ‘work in progress’-lunch. Met elkaar lunchen en één van de medewerkers vertelt over haar of zijn onderzoek. Gewoon een korte inleiding, met natuurlijk de gelegenheid tot vragen stellen en meedenken. Ook dit leverde interessante dwarsverbanden op. De inleiding ging over het wel of niet meedoen aan rituelen van andere godsdiensten: waar liggen de grenzen en waarom voelen mensen die grenzen daar? Het was een reflectief onderzoek, maar gelijk sprongen er dogmatici op af omdat eenzelfde soort vragen allang gesteld zijn binnen het christendom zelf: tussen protestanten en katholieken bijvoorbeeld. En de Bijbelwetenschappers wisten zo een aantal teksten te noemen die daarover positief (Naäman), neutraal (afgodenvlees) of negatief (afgoderij) spraken. En praktisch theologen waren geïnteresseerd in de empirische kant van de zaak. Allemaal nieuwe dwarsverbanden waar je eventueel je voordeel mee kan doen. Tenslotte vraagt men steeds meer om interdisciplinair onderzoek.

Een reeds bestaande lunchgroep is de Oudheidlunch voor iedereen die zich op de een of andere manier met de klassieke oudheid bezighoudt. Classici, nieuwtestamentici, maar ook mensen die onderzoek doen naar het vroege jodendom of de geschiedenis van de filosofie komen dan samen lunchen en luisteren naar een stukje onderzoek van een collega. Dat is niet alleen interdisciplinair, maar zelfs interfacultair! Je kunt als theoloog een rottig stukje Grieks van een kerkvader bespreken met iemand die Grieks doceert en onderzoekt. Je kunt als filosofiehistoricus aan een theoloog vragen welk godsdienstig item achter een bepaalde tekst schuilt. En ga zo maar door.

Ik zie een mooie toekomst voor me! Een oneindige rij lunches met oneindig veel variëteit aan collega’s en onderwerpen. Zo denk ik aan een

·         zestiende-eeuwse lunch met kerkhistorici, filosofen, historici en mij – ik houd mij bezig met de christenarameïsten van de zestiende eeuw.

·         middeleeuwenlunch met historici en kerkhistorici, kunsthistorici en mij – ik bestudeer middeleeuwse, joodse manuscripten.

·         editielunches met mensen van Letteren en iedereen die maar bezig is ergens een kritische editie van te maken, ik incluis – ik ben bezig met de editie van Targum Samuël.

·         Spaanse lunches met iedereen die zich met Spanje of de Spaanse cultuur of geschiedenis bezig houdt – ik bestudeer de Complutensische Polyglot en allerlei Spaanse manuscripten.

·         Engelse lunches (liever: Engelse ontbijten, dus vroeg naar het werk komen!) met iedereen die de Engelse taal, cultuur of geschiedenis bestudeert en mij – ik heb de London Polyglot als onderwerp.

Wat een vergezicht!