Flexibele kat

Als ik thuiswerk, heb ik een aantal regels om dat werk ook efficiënt te laten gebeuren: (1) ’s avonds alvast opruimen en de meeste mailtjes bekijken en/of beantwoorden, zodat er ’s morgens direct gewerkt kan worden aan een grotere klus; (2) werken in een aparte studeerkamer, aan het eigen bureau en niet aan de keukentafel waar de vaat je aanstaart of in de kamer waar je ook de krant zou kunnen gaan lezen; en (3) de studeerkamerdeur dicht als ik werkelijk creatief bezig ben met schrijven. Zo blijft ook thuis het werk van privé gescheiden en kan ik rustig schrijven – wat op het werk soms niet lukt. Zo ‘werkt’ het thuiswerken en mijn huisgenoten weten inmiddels wat een dichte studeerkamerdeur betekent. Behalve de kat!

Onze kat Buddy snapt niets van de scheiding tussen werk en privé. Of: als ze het wel snapt, dan wenst ze zich daar niets van aan te trekken. Zo komt ze regelmatig mauwen aan die dichte deur, totdat je van pure ellende de deur opendoet en de kat maar binnenlaat. Maar dan komen de volgende taferelen. Ze drentelt mauwend om je heen en springt op het bureau. Ze gaat zogenaamd geïnteresseerd naar buiten staren, achter je beeldscherm, totdat ze door heeft dat jij haar totaal vergeten bent. Op dat moment slaat de jaloezie toe. Jij bent bezig met je muis (!) en dus gaat ze daar naast zitten, daarna liggen. Half op en half naast je muismat. Je ben dus net niet meer in staat je muis fatsoenlijk te gebruiken.

Oké, kat een duw naar rechts en je werkt weer verder. Maar dan moet je even iemand bellen. Telefoon naar je toegehaald, nummer ingetoetst en zodra je contact hebt, staat poes op en begint luidkeels ‘mee te praten’. Weer jaloers: tegen wie praat je? Niet tegen mij! Goed, met de ene hand de hoorn en dan maar met de andere hand de kat van het bureau aftillen. Maar dat laat ze zich niet zomaar aanleunen. Ze springt terug op het bureau en loopt langs – en even later natuurlijk over – je toetsenbord. Terwijl daar nog de tekst van je nieuwe artikel op het beeldscherm staat. Afgelopen met je telefoongesprek! Je tekst moet worden gered!!

Wat rest, is: de kat optillen, naar beneden dragen en de deur uitzetten. En als je dan weer aan het werk bent, hopen dat niet een of andere lieve huisgenoot het klagelijk jammerend beest uit puur medelijden weer binnenlaat, zodat het hele verhaal weer van voren af aan begint. Thuiswerken, het heeft zo zijn eigen problemen.