We krijgen het echt wel voor elkaar, al is het crisis op
crisis: ons onderwijs verbeteren. Misschien vroeg u zich al af waarom de VU de
tweede verdieping van het hoofdgebouw zo mooi heeft verbouwd voor de
faculteiten Godgeleerdheid en Wijsbegeerte – voor dat flexibele werken van ons.
Dat kost toch geld: nieuwe bureaus, nieuwe computers en telefoons, verhuizing
en reorganisatie. En iedereen was toch tevreden met zijn kantoortje? Waarom dan
toch? Ik zal het u verklappen. Ik moet wel, want het ligt nu toch al bijna op
straat. Door de kinderpagina van NRC-bijlage Wetenschap van 5 januari 2013. Het
is een wat lange redenering, dus zap niet meteen door naar de volgende blog. Ik
zal gelijk het eindresultaat onthullen: wij doen dit om ons onderwijs te
verbeteren en wel door crisisveel minder uit te geven dan eigenlijk zou
moeten. Ik zal het uitleggen.
U kunt lezen op de Wetenschapskinderpagina – ik weet dat didactici
altijd de kinderpagina’s lezen! – dat onderwijs betere resultaten oplevert
onder de volgende condities: schoon en fris lokaal, niet te warm of te koud;
veel daglicht in het lokaal; heldere, warme kleuren op de muren; ruimte om ook
in groepjes te werken en brede gangen waarin je gemakkelijk je weg kunt vinden.
Dat is precies – maar dan ook precies – het tegenovergestelde aan alle
werkgroepruimtes in het hoofdgebouw van de VU, zeg maar, alle ruimtes waarin ik
regelmatig lesgeef.
Nu weten we dit natuurlijk al jaren, maar we kunnen niet aan
een grote verbouwing beginnen. Eerst omwille van het geld – we hebben de
Icesave-affaire nog niet eens verwerkt – en nu omwille van het geld –
dergelijke verbouwingen kosten geld én veel ruimte en dan moet je nog een
hoofdgebouw ernaast plaatsen voor nog meer brede gangen en lichte, schone
lokalen met goed werkende airconditioning (niet te warm en niet te koud). En
het is crisis!
En nu de clou. Wij dachten zo: als we dit allemaal nou eens
bewerkstelligen voor de staf. Dat levert vast veel meer resultaat op dan voor
de studenten. Want reken maar na: (1) de docenten zitten veel langer in hun
kantoortjes dan in een lokaal, dus lichte, frisse kantoren met gelegenheden om
te overleggen in brede gangen leveren veel meer uren resultaat op en zorgen dus
voor betere docenten; (2) als de docenten verbeteren, levert dat gelijk een
beter resultaat op voor al hun studenten in plaats van dat je alle studenten
moet gaan opkrikken door eindeloze verbouwingen; en (3) al die frisse
flexplakken met veel lucht en leegte leveren ook nog eens een betere resultaten
bij het onderwijsbureau, de examencommissie, de coördinatoren en het
secretariaat op. Driedubbel resultaat voor de prijs van pak ‘m beet drie keer
zo weinig verbouw. Bingo!
En nu maar wachten tot ze onze stad Amstelbridge of Oxdam
gaan noemen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten